Atelierruimte

i.s.m. Herman Prast

Het leven van de hedendaagse mens wordt gekenmerkt door mobiliteit in de breedste zin van het woord. Alles is tijdelijk, niets is bepaald in relaties, carrière, werkplek, dagindeling, huis-vesting, vakantie. Teneinde zijn individuele bestaan voortdurend te optimaliseren is de burger weer nomade geworden in gedachten en gedrag. Aan huisvesting van een rtist-inresidence worden nog hogere eisen qua flexibiliteit gesteld dan aan ‘gewone’ huisvesting. Niet alleen wordt deze ‘ruimte’ gedurende korte tijd steeds door een ander gebruikt, maar ook tijdens het individuele gebruik zal de ruimte continu aangepast moeten kunnen worden. Dé
kunstenaar bestaat immers niet meer. Kunstenaars zijn ‘multi-instrumentalisten’ geworden. Van penseel tot computer, van klei tot camera, van papier tot steen, van lichaam tot wereld. De werkruimte van een kunstenaar zou per seconde moeten kunnen veranderen. Het optimaliseren van de individuele ruimte heeft ook maatschappelijke voordelen. Alleen de ruimte die nodig is wordt gebruikt, alleen de ruimte die gebruikt wordt hoeft geklimatiseerd te worden.

In de huidige bouwpraktijk, gestuurd door overheidsbeleid worden alleen eisen gesteld aan de energieprestatie van het bouwwerk. De wijze waarop het gebruik van ruimte en installatie invloed uitoefent op het energieverbruik is geen onderwerp van discussie. 123 is een concept
waarin het gebruik en de energieprestatie aan elkaar gekoppeld zijn en optimaal kunnen worden “afgesteld”. Een traploos verstelbaar object levert à la minute de gewenste ruimte(n) voor wonen en werken, waarin het binnen-klimaat op maat van ruimte en gebruik gereguleerd kan worden.